top of page

Deze Boom Nemen Ze Ons Niet Af!

Foto van schrijver: Katrien CornetteKatrien Cornette

Mooi voorbeeld van de integratie zinzorg en herstel in de psychiatrie


Geef mij eens de ladder, dan knoop ik er nog vlug 2 linten in.” We schrijven 14 juli, anno 2020. Samen met patiënten versieren we bomen op het domein.


Vandaag is het Kamillusfeest, het jaarlijks patroonsfeest van onze kliniek. Deze is genoemd naar de H. Kamillus (herkenbaar figuur voor patiënten én zorgverleners, want gokverslaafd, en later in zijn leven ‘thuisverpleegkundige avant-la-lettre' voor de pestlijders). Heiligen worden gevierd, niet op hun geboortedag, maar op hun sterfdag, de dag waarop ze een ‘ticket to heaven’ krijgen. En voor Sint-Kamillus is dat 14 juli 1614.


Die dag is het gewoonlijk een drukke bedoening op de campus. Alle afdelingen en diensten treffen elkaar in de sporthal voor een inhoudelijk moment waarop het nieuwe jaarthema wordt voorgesteld. Daarna volgt een receptie en een feestelijk middagmaal. In de namiddag rijden paardenkoetsen op en af, en een gezellige crème-kar voorziet iedereen van gratis ijs. Dit jaar niets van dit alles. Corona drong iedereen terug in zijn eigen bubbel, en net zoals in de woonzorgcentra, gingen ook onze patiënten in volledige quarantaine. Bijgevolg dachten we dit jaar het kalenderblaadje van 14 juli maar beter vlug om te slaan.


Tot de jongere collega’s van de werkgroep ‘zinzorg’ met het geweldige idee op de proppen kwamen om een uitdaging te lanceren, gericht aan alle geledingen van het ziekenhuis. Of zij het zagen zitten om op onze traditionele feestdag het nieuwe jaarthema ‘LICHT’ visueel gestalte te geven. Om hen bij deze opdracht te helpen, kochten we bij een gekende tuinzaak 40 lichtsnoeren die het zonlicht van overdag bij valavond teruggaven. We knipten samen met patiënten ook linten. Bergen linten. Gele, waarop mensen konden schrijven wie of wat voor hen een lichtpunt was geweest in de lockdown. Groene, om te noteren voor wie je zelf zo’n lichtpunt wou zijn in de komende vakantietijd. Zo gezegd, zo gedaan.


Afdelingen en diensten namen de uitdaging enthousiast op. Ijverig begon iedereen te zoeken naar bomen, goed zichtbaar vanuit de living, de patiëntenkamers of het vergaderlokaal. In groepsgesprekken kregen patiënten de tijd om na te denken wat ze op de linten wensten te schrijven.

En op 14 juli was het zover: overal wapperden linten en verschenen tekeningen, affiches en versierde bomen. Kleine muziekgroepjes gingen van bubbel tot bubbel voor een raam- of terrasconcert. Nieuwsgierig werd over het muurtje gekeken naar de boom bij de buren. En in de avonduren gaven de bomen hun warme gloed terug … een hele zomer lang.



Tot de directie stelde dat het tijd werd om de linten en lichtjes op te ruimen. Voor 1 sept wou men de campus terug ‘clean’. Dit was buiten het temperament van Siska gerekend. Siska is pas opgenomen. Vanuit haar kamer kan ze ’s nachts de lichtjes in de boom zien. Het waren haar ‘nachtlampjes’ die troost boden, wanneer ze de slaap niet kon vatten en aan het piekeren sloeg. Ze deden haar denken aan haar overleden grootmoeder, de enige die het ooit voor haar had opgenomen. Zij liet indertijd ook een nachtlampje branden langs haar bed.


Met een ongekende energie vaart ze tegen me uit:

Waag het niet aan die boom te komen. Die is van ons. En hij gaat niet weg!

Ik heb het niet gewaagd.

Ik heb een zakdoek genomen, wanneer ze stilletjes weende: “De naam van mijn kinderen hangt erin. Zij zijn het waarvoor ik nog leef.

Bij de afdelingsverantwoordelijke heb ik gepleit voor een uitzondering... en die uitzondering op de regel ook bekomen.


Het is half september nu.

Als ik ’s avonds van de campus wegfiets, kijk ik ter hoogte van de opname-afdeling graag nog es om naar de gele linten. Wapperend op de wind - als Tibetaanse gebedsvlaggetjes - nemen ze mijn verzuchtingen, die van Siska en vele anderen met zich mee. Ze kosten iets van niets; toch zorgen ze voor een instant gevoel van verbondenheid en diepe gedragenheid.



In deze blog gaat het over 5 belangrijke lijnen inzake herstel & zinzorg: Connectie, Hoop, Identiteit, Meaning en Empowerment.


Wil je meer te weten komen over het CHIME-model en leren prioriteren in het plannen van zinzorg? Neem dan een kijkje op ons aanbod workshops voor de GGZ.



 
 
 

Comments


bottom of page